استیکر و برچسب دیواری آژانس هواپیمایی ساختمان و سازه های معروف شهرهای گشت و گذار و دیدنی جهان Tourist and Sightseeing Cities of the World Wallstickers کد h1395

استیکر و برچسب دیواری آژانس هواپیمایی ساختمان و سازه های معروف شهرهای گشت و گذار و دیدنی جهان Tourist and Sightseeing Cities of the World Wallstickers کد h1395

نقد و بررسی استیکر و برچسب دیواری آژانس هواپیمایی ساختمان و سازه های معروف شهرهای گشت و گذار و دیدنی جهان Tourist and Sightseeing Cities of the World Wallstickers کد h1395

• ایاصوفیه

ایاصوفیه یا حاجیا سوفیا یا هاگیا صوفیا (Ayasofya) کلیسای مسیحیت شرق بود که ساختمان فعلی آن در دوره امپراتوری بیزانس به سال ۵۳۲ میلادی بنا به دستور همسر امپراتور ژوستینین یکم تئودورا ساخته شد، این بنا یادگار امپراتوری روم شرقی و شاهکار معماری بیزانسی است، برای بازسازی بنا دو معمار به نام‌های ایسیدوروس و آنتییوس مأموریت یافتند، بنا با کار ۱۰ هزار کارگر در طول ۵ سال و تحت نظر ۱۰۰ استاد‌باشی تکمیل شد و به تاریخ ۲۷ آرالیک ۵۳۷ افتتاح شد، این کلیسا نخست کلیسای بزرگ نام گرفت پس از فتح استانبول محمد دوّم دستور داد کلیسای ایاصوفیه را به مسجد تبدیل کنند، سلیمان اوّل دستور داد نقاشیها و نگارگریهای داخل ایاصوفیه را بپوشانند تا نماز جمعه در آنجا خوانده شود، سلیم دوّم به معمار سنان (Sinan) دستور داد که ایاصوفیه را مرمّت کند، در زمان مراد سوّم مناره و منبر و محراب به ساختمان ایاصوفیه افزوده شد، در زمان مراد چهارم آیاتی از قرآن به خط مصطفی چلبی در دیوارها و سقف ایاصوفیه نگاشته شد، پس از اعلام حکومت جمهوری در ترکیه و به قدرت رسیدن آتاترک ایاصوفیه به موزه تبدیل شد و تا امروز به همین شکل باقیمانده ‌است، ارتفاع گنبد بزرگ این مسجد از سطح زمین ۵۵ متر و قطر آن ۳۱ متر میباشد که به وسیلهٔ ۴۰ پشت‌بند بزرگ و روی چهار ستون اصلی سوار شده ‌است
کلیسای اوّل:
در محلّ کنونی ایا‌صوفیا ابتدا کلیسایی وجود داشت که اکنون اثری از آن به جای نمانده ‌است، در آن زمانها معمولاً محلّ احداث اماکن مقدّس با توجّه به وجود معبد مقدّس در زمانهای گذشته انتخاب میشد، ساخت کلیسای اوّل که به نام کلیسای بزرگ شناخته میشد در زمان امپراطوری کنستانتین دوّم و به روایتی کنستانتین کبیر در کنار محلّی که قصر شاهنشاهی در یک طرف و در طرف دیگرش کلیسای کوچکی به نام حاجی آیرین قرار داشت شروع شد، این کلیسای کوچک در طول مدّت احداث کلیسای بزرگ محلّ عبادت مسیحیان بود تا این که ساختمان کلیسای بزرگ اتمام یافته و مورد بهره‌برداری قرار گرفت هر دو کلیسای موجود در این محلّ طیِّ سالهای بعد محلّهای اصلی جمع شدن معتقدین بود
کلیسای دوّم:
پس از وقوع تضادّی عمیق بین ملکه آلیا اوداکسیا همسر آرکادیوس جان کریسوستر در ۲۰ جون ۴۰۴ به تبعید محکوم شد، این امر باعث وقوع شورشی بزرگ گردید که در طول آن کلیسای اوّل تقریباً کاملاً سوزانده شد، تئودئوس دوّم سپس دستور ساخت کلیسای دوّم را داد، این کلیسا در ۱۰ اکتبر ۴۱۵ میلادی افتتاح گردید، معمار Basilico Rufinos با سقف چوبی این بنا را احداث نمود، در اوّل ژانویه ۵۳۲ بار دیگر شورشی بزرگ در استانبول بین ساکنان شهر شروع شد، این شورش به دلیل وسعت و مدّت آن باعث خسارات جبران‌ناپذیری به مردم شهر و زیربنای حکومت گردید، در طول مدّت این شورش افسران حکومت بسیاری از شورشیان را جمع‌آوری نموده و به زندان منتقل نمودند، دو گروه بزرگ در شهر که به گروه‌های سبز و آبی معروف بودند و در واقع تضادّ بین آنها باعث شروع شورش گردیده بود در این زمان با توجّه به دخالت دولت و دستگیری تعداد زیادی از افراد هر دو گروه بین دو گروه خود اعلام صلح نموده و توجّه خود را به سوی حکومت و به هم زدن ثبات آن معطوف نمودند، این دو گروه سپس به زندان حمله نموده آن را تصرّف کردند و زندانیان را آزاد نمودند، سپس آنها شروع به آتش زدن اماکن و بناها اقدام کرده به‌طوریکه تصوّر میشد این شهر،شهر آنها نبوده و سرزمین بیگانه‌ای را تصرّف کرده باشند، سران سلطنت اشرافیان و تعدادی از نمایندگان مجلس خود را در طبقۀ بالای قصر مخفی نمودند، در این روز گروه‌های شورشی کلماتی از قبیل فتح شهر به کار میبردند که در لاتین Nika تلفّظ میشود و برای همین این شورش را شورش تصرف یا Nika Revolt نامگذاری کردند، در این زمان تمام امید پادشاه ژوستینین اوّل و همسرش تئودورا معطوف به دو سردار ارشد ارتش خود به نامهای بلیساریوس و ماندوس (Mundus) شده بود، بلیساریوس که تقریباً همان روزها با ارتش توانمند خود از جنگ پیروزمندانه با ایران بازگشته بود هدایت ارتش خود را در مبارزه با شورشیان به دست گرفت و موفّق شد پس از کشتن بیش از ۳۰.۰۰۰.۰۰۰ نفر از ‌جمله رهبران شورشیان هایپاتیوس (Haipatius) و پامپیوس (Pampeus) و به دریا انداختن جنازۀ آنها شورش را خاموش کرده و بار دیگر حکومت موجود را تثبیت نماید، برخی از سنگهای مرمر کلیسای دوّم در طول مدّت آتش‌سوزی و خرابی کلیسا از بین نرفته و هنوز هم موجود میباشند و از ان جمله مجسمه ۱۲ برّه نماد ۱۲ حواریون اکنون در حیاط موزه ایاصوفیه به نمایش گذارده شده‌اند، خاکبرداری جهت کشف آثار دیگر باقیمانده از کلیسای دوّم به خاطر صدمات احتمالی به ساختمان کنونی بعد از ۱۹۳۵ دیگر انجام نگردید

کلیسای سوّم (ساختمان فعلی ایاصوفیه)
در ۲۳ فوریه سال ۵۳۲ میلادی تنها چند روز پس از نابودی کلیسای دوّم ژوستینین یکم تصمیم به ساخت کلیسای سوّم که بزرگتر و با عظمت‌تر بود گرفت، ژوستینین یکم فیزیکدان معروف ایسیدور میلتوس (Isidore of Miletus) و ریاضیدان معروف آن زمان آنتمیوس ترالس را برای نقشه‌کشی و رهبری بنای کلیسای سوّم انتخاب نمود، اگرچه آنتمیوس در سال اوّل ساخت درگذشت برای ساخت ایاصوفیا یا کلیسای سوّم ژوستینین دستور وارد نمودن تمامی مواد و بهترین آنها از سراسر امپراتوری را داد این شامل ستون‌های Hellenistic از معبد  Artemis، سنگهای بسیار بزرگ از مناطق دورافتاده سنگ آذرین (Porplyry) از مصر، مرمرهای سبز از Thessaly، سنگهای سیاه از منطقۀ بسفر و سنگهای زرد از سوریه میباشد، برای ساخت کلیسای سوّم بیش از ۱۰.۰۰۰ نفر در طول ساخت کار میکردند حتّی از همان ابتدا هم دانشمندان این را به عنوان بزرگترین پروژه مهندسی زمان خود که نشان دهندۀ خلاقیت و توانائی‌های بسیار بالای متخصصّین و معمارانی آن دوره بود تشخیص دادند، به نظر میرسد معماران جهت پوشش دادن فضای بسیار بزرگ روی ساختمان از تئوری هرون اسکندرانی برای ساختن گنبد استفاده نموده باشند، فرمانروا به همراه اوتی چیوس (Eutychius) در ۲۷ دسامبر ۵۳۷ کلیسا را در مراسمی با شکوه افتتاح نمودند، بخش عظیمی از موزائیک کاری داخل کلیسا نیز در زمان حکومت امپراتور ژوستین دوّم انجام گردید که بین سال‌های ۵۷۸ - ۵۶۵ میلادی بود، زلزله‌های مهلکی در ماه اوت ۵۵۳ و دیگری در دسامبر ۵۵۷ باعث بروز ترکهای بزرگی در سقف گنبد اصلی و نیمه گنبد بخش شرقی ساختمان گردیده و بالاخره گنبد اصلی در زمین لرزه ۷ می ۵۵۸ کاملاً فرو ریخت که ریزش آن همچنین باعث نابودی محراب گردید، امپراتور فوراً دستور بازسازی مجدّد گنبد و بقیّه خرابیها را داد و این امر را به خواهرزاده جوان معمار اوّل به نام Isodorus داد، اینبار Isodorus از مواد سبکتری استفاده نمود و همچنین گنبد را به اندازه ۲۵/۶ متر بالاتر برد که این ساخت تاکنون باقیمانده و برای همین ارتفاع گنبد ۶/۵۵ متر در حال حاضر است، اتمام بازسازی کلیسا تا سال ۵۶۲ به طول انجامید تا به فرم کنونی آن درآمد، در ۲۳ دسامبر ۵۶۲ کلیسای ایاصوفیا بار دیگر درهای خود را به روی پرستش کنندگان گشود و اوتیچیوس (Eutychius) مراسم را اجرا نمود، ایاصوفیا از آن به بعد محلّ پرستش ارتدوکسهای قسطنطنیّه و همچنین محلّ برگزاری مراسم امپراتوری منجمله تاجگذاری‌ها شد، کلیسا همچنین طبق رسم زمان خود محلّی برای پناه به فراریانی که به آن پناهنده میشدند داشت و بازدیدکنندگان از سرتاسر جهان داشت که به شدّت مورد توجّه آنها قرار میگرفت در سال ۷۲۶ لئون سوّم فرمانهایی مبنی بر غیرقانونی بودن ستایش و نیایش تصاویر صادر کرد و دستور داد که ارتش او تمامی شمایلهای مذهبی را نابود کند، در این زمان تمام تصاویر و مجسمه‌های موجود در کلیسا ایاصوفیا نابود یا به محلّ دیگری منتقل شدند، این مسئله تا پایان دوران شمایل شکنی، به جز دوران کوتاه حکومت ملکه آیرین (Irene) ادامه داشت. در زمان حکومت امپراتور تئوفیلیلوس (Theophilus) بین سالهای ۸۲۹ تا ۸۴۲ که شدیداً تحت تأثیر هنرهای اسلامی بود دستور نصب درب نقره‌ای با نماد حک شده خود بر آن را در ورودی جنوبی کلیسا صادر نمود، در سال ۸۵۹ بار دیگر کلیسا در نتیجه آتش‌سوزی بزرگی دچار خسارت گردید و متعاقباً در ژانویه ۸۶۹ زمین لرزه دیگری موجب سقوط نیمه گنبد موجود در ایاصوفیا گردید، امپراتور باسیلیوس اوّل نیز دستور ترمیم مجدّد آن را داد، پس از زمین لرزه بزرگ ۲۵ اکتبر ۹۸۹ که این بار باعث فروریختن گنبد بزرگ ایاصوفیا شد باسیلیوس دوّم از معمار ارمنی به اسم ترادات (Trdat the Architect) که کلیساهای باشکوهی مثل آنی (Ani) و آجاین (Agine) را طراحی نموده بود خواست که گنبد را ترمیم نماید، انجام این کار و بازسازی کامل ایاصوفیا ۶ سال بطول انجامید و کلیسا بار دیگر در ۱۳ می ۹۹۴ افتتاح شد، پس از تسخیر قسطنطنیّه در پایان جنگ صلیبی چهارم ایاصوفیا مورد تجاوز و بی‌حرمتی مسیحیان لاتین قرار گرفت، بسیاری از یادگارهای باستانی و آثار مقدس منجمله سنگ قبر عیسی مسیح، تصویر شیردهی مریم عذرا، کفن عیسی مسیح، کالبد برخی از بزرگان مسیحی دفن شده در ایاصوفیا دزدیده شده و به کلیساهای غرب فرستاده شدند، این آثار هنوز هم در برخی موزه‌های غرب نگهداری میشوند، در طول تصرّف قسطنطنیّه توسط لاتینها بین سالهای ۱۲۰۴ تا ۱۲۶۱ ایاصوفیا تبدیل به کلیسای کاتولیکهای رم شد، بالدوین یکم (Baldwin I) در ۱۶ می ۱۲۰۴ طیِّ مراسمی در ایاصوفیا به امپراتوری رسید، انریکو داندولو رئیس جمهوری ونیز که رهبری حمله و تصّرف قسطنطنیّه توسط جنگجویان لاتین را در سال ۱۲۰۴ به عهده داشت در داخل ایاصوفیا دفن گردیده‌ است، قبر انریکو بعدها در دوران عثمانی بخشی از تزئینات کف ایاصوفیا شد اگرچه طیِّ دوران تعمیرات توسط ایتالیایی هادر قرن ۱۹ در محل دفن او یک سنگ قبر و نمادی قرار داده شد، در سال ۱۲۶۱ پس از بازپسگیری مجدّد قسطنطنیّه توسط بیزانسی‌ها ایاصوفیا در شرایط بسیار اسفناکی بود ۴ مجرای موجود کنونی احتمالاً در آن دوره ساخته شدند، در سال ۱۳۱۷ امپراتور آندرونیکوس دوّم دستور ساختن ۴ مجرای جدید در سمت شرقی و شمالی کلیسا را داد، پس از بروز ترکهای جدید بخاطر زلزله اکتبر ۱۳۴۴ برخی از قسمتهای کلیسا در ۱۹ می۱۳۴۶ فرو ریختند، پس از آن تا سال ۱۳۵۴ کلیسا بسته باقیماند تا این که معماران استراس (Astras) و پیرالتا (Peralta) بازسازی آن را شروع نمودند
مسجد ایاصوفیا:
فوراً پس از تصرّف استانبول توسط ترکان عثمانی در سال ۱۴۵۳ ایاصوفیا به مسجد ایاصوفیا تبدیل گردید، محمد فاتح در همان روز فتح استانبول فرمان تبدیل کلیسای ایاصوفیا به مسجد را صادر کرد و ۳ روز پس از فتح استانبول ضمن برپا داشتن مراسم نماز جمعه در ایاصوفیا به امامت آق شمس الدین خطبه به نام پادشاه فاتح عثمانی خوانده شد، در وقف نامه‌های فاتح که نسخه‌های مختلف آن تا امروز باقیمانده نام ایا صوفیا الجامع الکبیر العتیق آمده ‌است، این اتّفاق در سال ۸۷۵ هجری ۱۴۵۳ میلادی رخ داد، این امر در واقع سمبلی از پیروزی ترکها بود در آن زمان کلیسا در شرایط بسیار اسفناکی قرار داشت از جمله برخی از درها افتاده بودند و مسافران غربی از جمله پروتفور (Pero Tafur) که از نخبگان باستانشناسی زمان خود بود مقالاتی در مورد شرایط کلیسا در اروپا چاپ نمود، محمد دوّم دستور داد سریعاً پاکیزه‌سازی و تبدیل نمودن کلیسا به مسجد شروع شود، امپراتور بعدی بایزید دوّم منارۀ جدیدی را به جای مناره‌ای که توسط پدرش ساخته شده بود ساخت، در قرن ۱۶، سلیمان یکم ۱۵۶۶ - ۱۵۲۰ دو شمعدان بسیار بزرگ از فتح مجارستان به ایاصوفیا آورد آنها را در دو طرف محراب جایگذاری کردند، در طول سلطنت سلیم دوّم بین سالهای ۱۵۶۶ و ۱۵۷۷ جهت استحکام بخشیدن به مسجد سازه‌ای در خارج ساختمان مسجد توسط معمار بزرگ عثمانی به نام معمار سنان ساخته شد، او از دیدگاه تاریخی اوّلین معماری بود که طراحیهایش با توجّه به زمین لرزه انجام میگردید، در کنار ضد زلزله نمودن ساختمان سنان همچنین ۲ مناره دیگر در سمت غربی ساختمان و مقبرۀ سلیم دوّم را در سمت جنوب شرقی مسجد در سال ۱۵۷۷ ایجاد نمود، در سال ۱۶۰۰ آرامگاه مراد سوّم و محمد سوّم در کنار مقبرۀ سلیم دوّم ایجاد گردید، دیگر آثار اضافه شده در آن وقت شامل جایگاه سلطان، منبر با نمای سنگ مرمر، تخت مخصوص پادشاهی و ایوان سرپوشیده جهت مؤذن را میتوان نام برد، مراد سوّم دو گلدان مرمر سفید مربوطه به یونان و رم از پرگامون آورد که آنها را در دو طرف سالن ورودی مسجد قرار داد، محمود یکم در سال ۱۷۳۹ دستور بازسازی مجددّ مسجد را داد و به آن مدرسه که هم‌اکنون به صورت کتابخانه‌ است و ۳۰۰ هزار جلد کتاب در آن جای دارد و همچنین یک آشپزخانه برای پخت وپخش غذا بین بینوایان و یک کتابخانه اضافه نمود، در سال ۱۷۴۰ حوضی جهت وضو ایجاد نمود که همه اینها در مجموع مسجد را تبدیل به یک محل اجتماع نمود، در همان زمان نیز یک راهرو بزرگ و یک محراب جدید در داخل ساخته شد، معروفترین بازسازی ایاصوفیا توسط عبدالمجید یکم و زیر نظر دو برادر آرشیتکت سوئیسی به نام برادران فوزاتی گاسپر و جوسپه و با کمک هشتصد کارگر بین سالهای ۱۸۴۷ و ۱۸۴۹ صورت گرفت، این دو برادر گنبد و هلال طاق را مستحکم نموده ستونها را راست کردند و تزئینات داخلی و خارجی ساختمان را ترمیم و اصلاح نمودند، موزائیکهای راهروهای بالا تعمیر شدند لوسترهای کهنه قدیمی با لوسترهای جدید و مجللّ تعویض گردید، الواح بسیار عظیم گرد از ستونها آویزان گردید این الواح حاوی اسامی نام الله، محمد، ابوبکر، عمر، عثمان، علی، حسن و حسین بودند، در سال ۱۸۵۰ برادران فوزاتی (Fossati) جایگاهی برای سلطان با سبک نئوبیزانس (Now-Byzantine) که قصر سلطنتی را به پشت مسجد متّصل مینمود احداث کردند، در بیرون ایاصوفیا ساختمانی جهت خادمان مسجد و مدرسه‌ای جدید احداث شد و بالاخره مناره‌ها را یک اندازه کردند، وقتی که بازسازی به اتمام رسید مسجد در یک مراسم باشکوه در ۱۳ ژوئیه ۱۸۴۹ مجدداً بازگردید، در ساختار بنا در ایاصوفیا تدبیر هوشمندانه‌ای برای هماهنگی طاقها و ستونها به کار رفته‌ است، ۴ ستون عظیم از سنگ خارای مصری شبیه پای فیل ۴ طاق بالا را نگه داشته ‌است و گنبد بر روی آنها آرمیده‌ است، در ساقۀ گنبد حلقه‌ای از ۴۰ پنجره نزدیک به هم قرار گرفته که نور از آنها به درون میتابد، ژرفای گنبد ۱۸ متر و بلندی گنبد ۵۶ متر از سطح زمین است و قطر آن ۳۳ متر است که پشت بند آن ۲.۵ گنبد است که خود در هر پهلو بر یک تو رفتگی ستوندار کوچک قرار دارند، در طرفین فضای بسیار بزرگ مرکزی با گنبدی با بلندی ۵۶ متر از کف ۲ طبقه راهرو جانبی قرار دارد که بار گنبد را منتقل میکند به قوسهای عظیمی که سینه سر درهایی پر پنجره را دربر گرفته‌ است، ردیف دیگری از پنجره در پایین و دور تا دور گنبد قرار دارد، این بنا مجموعاً دارای ۱۰۷ ستون و ۹ در است که بزرگترین آنها در وسط است با چارچوب برنزی و قاب مرمر که مخصوص ورود امپراتور بود، این بنا کلاً از آجر ساخته شده و با مرمر پوشانده شده است، دیوارهای آن با معرقهای آذین شده به سنگهای قیمتی تزئین یافته ‌است، در تزئینات بنای آن از فلزات گرانبهای منتسب به هنر بیزانسی استفاده شده ‌است، ستونهای مرمرین این بنا از معبد آرتمیس و نیز از نقاط مختلف دنیا به آنجا آورده شده‌ است، در حیاط داخلی فواره‌هایی برای وضو قرار دارد در زاویه جنوبی مسجد به جای گلدسته‌ای از جنس سنگ گلدسته‌ای آجرین بناها و تزئینات داخلی ایاصوفیا نیز از اهمیّت بسیاری برخوردار است، از زیباترین بخشهای این بنا تزئینات ایاصوفیا و موزائیکهای بیزانسی آن است، در میان آن قطعات و تابلوهای ساخته شده از طلا، نقره، مرمر و سفال لعابدار رنگارنگ دیده میشود، تابلوهای موزائیک ایاصوفیا را میتوان بر سطح داخلی نیم گنبدها، دیوارها، طاقها و رواقها و بر سر در ویژه امپراتور دید، بر اثر ویرانیها و تعمیرات پی در پی بخشی از موزه ایاصوفیا از میان رفته ‌است از جمله تابلوی موزائیک تصویر عیسی مسیح که در ۱۳۵۵ میلادی آن را بر سطح داخلی گنبد ساخته بوده، این اثر گویا تا میانه سدۀ ۱۷ میلادی نیز بر جای بوده و در زمان عبدالمجید دوّم غازی عسکر عزّت افندی با نوشتن آیاتی از سورۀ نور آن را پوشانده ‌است، همچنین بخشهای برنزی به کار رفته در قسمت جنوبی کتابخانه آثار هنری نفیسی بشمار میآید، دیوارهای این بخش را تخته سنگهای ارزشمند و گرانقیمتی پوشانده که قدمت آن به قرن ۴ میلادی بازمیگردد
موزه:
در سال ۱۹۳۵ نخستین رئیس جمهور ترکیه و پدر جمهوری ترکیه مصطفی آتاترک این بنا را به موزه تبدیل نمود، فرشها برداشته شدند گچ روی موزائیکها با زحمت بسیار زیاد توسط متخصّصین کنده شد و برای اوّلین بار در چندین قرن کف مرمر ساختمان با جلوه خاص خود نمایان گردید، فرایند آشکارسازی موزائیکها پیشتر در سال ۱۹۳۱ به مدیریت توماس ویتمور شروع شده بود و موزه در ۱ فوریه ۱۹۳۵ آغاز به کار کرد
معماری ساختمان:
ایاصوفیا یکی از بارزترین و زیباترین نمونه‌های باقیمانده معماری دوره بیزانس است، یکی از با ارزشترین هنرهای موجود در این بنا تزئینات داخلی با موزائیک و ستونهای مرمر آن است، این معبد با چنان شکوه و زیبائی‌ای دکور شده بود که جاستینیان‌ها (Justinian) اعلام کردند سولومان ما با ساخت این بنا از شما جلو افتادیم جاستینیان خودش ساخت این کلیسای جامع را دقیقاً دنبال نمود و زیر نظر داشت، این بنا بزرگترین کلیسای زمان خود بوده و این امر برای ۱۰۰۰ سال واقعیّت داشت تا این که کلیسای جامع در سیویل (Seville) اسپانیا ساخته شد، اثرات ساخت چنین بنای باشکوهی چه از دیدگاه معماری و همچنین علم العبادات در تمامی فرهنگها من‌جمله ارتودکس شرقی کاتولیکهای رومی و بالاخره بر دنیای اسلامی غیرقابل انکار است، بلندترین ستونها بین ۱۹ تا ۲۰ متر ارتفاع و حداقل ۵/۱ متر قطر دارند از سنگ گرانیت ساخته شده و بزرگترین آنها وزنی در حدود ۷۰ تن دارد، به دستور جاستینان ۸ ستون ساخته شده در کورنیت یونان (Cornit) که در بعلبک لبنان (Baalbek) قرار داشتند برداشته شده و جهت استفاده در ایاصوفیا به محل احداث منتقل شدند فضای وسیع داخلی دارای سازه‌ای بسیار پیچیده ‌است، سالن اصلی کلیسا با گنبدی مرکزی با شعاعی ۲۴/۳۱ متری و ارتفاع ۶/۵۵ متری پوشیده شده ‌است، این گنبد به نظر میرسد با یکسری سقفهای متوالی حاوی ۴۰ پنجره کمانی در زیر آن بدون وزن در فضا قرار گرفته است، وجود این پنجره‌ها باعث ورود نور از همه طرف به داخل سالن میگردد، با توجّه به ترمیمات متعددّ گنبد در طول قرنها به نظر میرسد که گنبد حالت دایره‌ای کامل خود را از دست داده و بیشتر به یک بیضی میماند که شعاع آن در نقاط مختلف بین ۸۶/۳۰ تا ۲۴/۳۱ متر میباشد، وزن عظیم گنبد ایاصوفیا از طاقچه‌ها عبور کرده و به ۴ موج شکن تا ستون در گوشه‌های سالن منتقل میشوند، در بین این ۴ ستون گنبد به نظر میرسد که بر روی ۴ قوس عظیم شناور گردیده‌ است، این قوسها در زمان عثمانیان (Ottoman) زیر نظر معمار سنان با استفاده از تعدادی آرماتور مستحکم گردیده بودند، در انتهای بخش غربی ورودی و شرقی محلّ عبادت است فضاهای موجود در قوسها دارای نیمۀ گنبدهایی میباشند که خود آنها بر روی سازه‌های شبیه به گنبدهای دیگری قرار گرفته‌اند، همه این گنبدها و شبهه گنبدها به ترتیبی که در کنار هم قرار گرفته‌اند باعث به وجود آمدن فضای مستطیلی و دراز درونی میگردند که گنبد اصلی شامل تاجی بر روی همه آنها قرار گرفته ‌است، تمام سطوح داخلی ساختمان با استفاده از سنگ مرمر چند رنگ سبز و سفید یا سنگ آذرین بنفش و موزائیکهای طلائی پوشیده شده‌اند، ستونهای بزرگ نیز همین نوع روکش را داشته و در نتیجۀ براق به نظر می‌آیند

بخشهای مختلف ایاصوفیه
گنبد:
عظمت و زیبائی گنبد ایاصوفیا و ظرافتی که معماران اوّلیه در ساخت آن به خرج داده‌اند در طول قرنها همواره موضوع بحث و تحسین تاریخدانان و معماران و مهندسین بوده ‌است، گنبد ایاصوفیا بر روی ۴ طاسچه قرار گرفته‌ است، در ساختمان طاسچه‌ای گنبد بر روی گنبد دوّمی قرار میگیرد که در واقع بزرگتر از آن است و بخش بالایی به اضافه ۴ جزء گرداگرد لبۀ گنبد از آن حذف شده‌اند و این ۴ جزء اخیر به شکل ۴ قوس یا طاقی درآمده‌اند که سطوح آنها به هم میپیوندند و تشکیل یک مربع میدهند، ساختمان طاسچه‌ای با منتقل کردن سنگینی بنا به جرزها و جلوگیری از وارد شدن آن به خود دیوار ساختن فضای درونی رفیع و گشاده‌ای چون فضای درونی ایاصوفیا را میسر میگرداند، روش طاسچه‌ای راه حلّی پویا برای مسئله قرار دادن گنبدی مدور بر یک صحن مربع یا مستطیل شکل است، این روش ساخت گنبد با استفاده از طاسچه‌ها هرگز قبل از ساخت ایاصوفیا مورد استفاده قرار نگرفته بود، طاسچه‌ها به گنبد اجازه میدهند که به زیبائی و به صورت مدور بر روی ستونهای پائین قرار گیرند، طاسچه‌ها نه تنها به فضای گنبد زیبائی میبخشند بلکه همچنین نیروی‌های جانبی گنبد را کنترل نموده و باعث انتقال مؤثر وزن گنبد به طرف پائین میگردند، اگرچه این نوع طراحی گنبد باعث استقامت آن و دیوارها و قوسهای دور آن میگردند امّا سازه واقعی دیوارها در نهایت موجب تضعیف کلّ سازه میشوند، دلیل این امر استفاده بیش از حدّ ملاط (شن آهک) در ساخت دیوارها به جای آجر میباشد، اگر معماران حدّاقل اجازه میدادند که آهک کمی خمیدگی پیدا نماید قبل از اینکه لایۀ بعدی روی آن قرار گیرد استقامت دیوارها بطور قابل توجّهی بیشتر میشد وقتی گنبد بر روی ساختمان قرار گرفت وزن گنبد باعث خمیدگی دیوارها به طرف بیرون شدند که دلیل اصلی آن خیس بودن ملاط در دیوارها بود، وقتی ایزی دوروس (Isidorus) ترمیم گنبد اوّلیه را شروع نمود او ابتدا قسمت درونی دیوارها را پر نمود تا آنها عمودی شوند و بتوانند وزن گنبد جدید را تحمّل نمایند تغییر دیگری که در طراحی گنبد جدید داده شد ارتفاع آن بود ایزی دوروس ارتفاع گنبد را در حدود ۵/۶ متر ارتفاع داد که این امر نیروی جانبی را کمی خنثی نمود و اجازه داد که وزن گنبد به صورت شناور به سمت پائین منتقل گردد، نکتۀ دیگر قابل توجّه در مورد گنبد اوّلیه قرار دادن ۴۰ پنجره در دور پایه گنبد توسط معماران بود، ایاصوفیا به دلیل انعکاس نور به تمامی محیط داخلی آن از طریق این پنجره‌ها که باعث میشود که به نظر میرسد که گنبد یک کیفیت عرفانی دارد، شباهت گنبد مثل چتری است که سقفش توسط باریکه هائی از بالا به طرف پائین شناور میشود، این باریکه‌ها انتقال وزن سنگین گنبد را به صورت شناور بین پنجره‌ها پائین به سوی طاسچه‌ها و بالاخره به روی فونداسیون امکان‌پذیر میسازد، آنچه نخستین بازدیدکنندگان ایاصوفیا و بازدیدکنندگان نسل بعد را شگفت زده میکرد نور درونی آن و تأثیرش بر روحیه آنها بود انعکاس نور این احساس را میدهد که این گنبد توسط زنجیر طلائی از آسمان آویخته شده‌ است بنحوی که پاولوس در این بارۀ گفته ‌است روی طاق بندی با چندین مربع طلای پوشانده شده‌ است و از همین جاست که امواج نور به درون میتابند و چشمهای تماشاگران را چنان خیره میکنند که به ندرت جرأت میکنند سرشان را بالا بگیرند و به منبع نور نگاه کنند بدین ترتیب فضایی پهناور داریم که در معرض امواج سیل آسای نور قرار گرفته و گنبدی مرکز داریم که به نظر میرسد بر نوری تکیّه دارد که از پنجره‌ها به درون میفرستد، نور عنصر اسرارآمیز این بناست نوری که بر سطح موزائیک میتابد و میدرخشد نوری که از سطح مرمرها منعکس میشود، طراحی براستی منحصربفرد ایاصوفیا نشانگر سازه‌ای بسیار پیشرفته و پروژه بلند همت و منحصربفرد در عهد عتیق است
کوزۀ مرمر:
کوزۀ مرمر موجود در ایاصوفیا در زمان سلطنت مراد سوّم از یونان باستان به آنجا آورده شد، این کوزه از تنها یک قطعه عظیم سنگ مرمر ساخته شده ‌است
ایوان غربی کلیسا و مدخل:
دروازۀ سلطنتی ورودی اصلی بین حیاط خارجی و سالن داخلی کلیسا بود، این ورودی منحصراً جهت شرفیابی سلطان در نظر گرفته شده بود، تزیینات موزاییک در بالای مدخل شامل سمبلی از عیسی مسیح است
سرسرای بالا:
سرسرای بالا که به صورت نعل اسب طراحی گردیده سالن کلیسا و محراب را در برمیگیرد، تزیینات موزاییک موجود کنونی در سرسرای بالا بسیار زیبا نگهداری شده است، بهترین موزاییک‌های حفظ شده در بخش جنوبی گالری قرار دارند
لُژ مخصوص ملکه:
لُژ مخصوص ملکه در مرکز سرسرای بالای ایاصوفیا قرار دارد، از این مکان ملکه‌های زیبا و دیگر زنان همراهشان میتوانستند مراسم در حال برگزاری در پائین را تماشا نمایند، یک سنگ گود سبز رنگ محلّ قرار گرفتن صندلی سلطنتی برای ملکه ‌است
دَر مرمر:
دَر مرمر درون ایاصوفیا در بخش جنوبی گالری قرار دارد، شرکت کنندگان در شورای کلیسا و دیگر مجالس مباحثه که در آن محلّ انجام میشد از این دَر تردد میکردند
تزئینات:
ابتدا در زمان فرمانروائی جاستینیان تزئینات داخلی ایاصوفیا شامل طراحی با تخته سنگهای مرمر روی دیوارها و موزائیک بر روی منحنی‌های هلال طاق بود، البتّه ما هنوز میتوانیم دو فرشته جبرییل (Gabrial) و میکاییل (Michael) بر روی پشت و بغل سکوی خطابه کلیسا ببینیم، همچنین تعدادی دکور تلویحی (مجازی) مثل مداحی پال (Paul) نیز را میتوان دید، در برخی نقاط گالری نیز طرحهایی مثل اشکال گلها و پرندگان در قطعات کوچک دقیق مرمر سفید بر روی سطح مرمر سیاه میتوان دید، در مراحل بعدی موزائیکهای تزئینی مجازی به این اضافه گردید که در زمان جنگهای ضد مذهبی نابود شدند، تزئینات موزائیکی فعلی باقیمانده از زمان پس از جنگهای مذهبی است، در طول سالها موزائیکهای تزئینی، گنجها، عتیقه‌های مذهبی، تصویرهای نقاشی شده مسیح، مریم مقدس و دیگر مقدسین مسیحی در ایاصوفیا کم‌کم اضافه شدند و باعث به وجود آمدن کلکسیون اعجاب‌آور موجود کنونی شدند، در کنار موزائیکهای تزئینی و تزئیناتهای مجازی و بادی در طیِّ نیمه دوم قرن ۲ مثل تصوری از مسیح در گنبد مرکزی روحانیون و مقدّسین ارتدکس، پیامبران و پدران کلیسا، افراد تاریخی در ارتباط با کلیسا مثل موسفیدهای ایگناتیس (Ignatius) و مناظری از انجیل به گالری اضافه گردیدند
موزاییک‌ها:
در طول قرنها کلیسا به نحو بسیار زیبائی با موزاییک تزیین شده بود، آنها هر کدام به نحوی نمایشگر مادر پاکدامن عیسی مسیح روحانیون مذهبی مسیحیت یا پادشاه و ملکه بودند، دیگر بخشها با طرحهای هندسی زیبا فقط تزئینی درست شده بودند، در طول قرنها فروریختن قسطنطنیه در سال ۱۲۰۴ مبارزان لاتین در جنگهای صلیبی مقدار زیادی آثار تاریخی و هنری در تقریباً تمامی ساختمانهای بازنتین (Bazentine)  را نابود کردند، این شامل موزاییکهای طلا در ایاصوفیا نیز بود، بسیاری از آیتمهای گرانبها هم به ونیس (Venis) و برای رئیس جمهوری آن که سازماندهنده حمله به قسطنطنیه بود ارسال گردید، پس از تبدیل ایاصوفیا به مسجد در سال ۱۴۵۳ بسیاری از موزاییکهای تزیینی با گچ پوشانده شدند، این به دلیل تضاد اسلام با تزیینات تصویری بود، این پروسه یکباره انجام نگردید به صورتی که برخی مسافران بازدیدکننده از مسجد حتّی در طول قرن ۱۷ میتوانستند هنوز آثاری از کلیسای قبلی در مسجد ببینند، در سال‌های ۴۹ - ۱۸۴۷ دو برادر سوییسی به نام گاسپر (Gaspare) و جیوسپ (Goiuseppe) فاستی (Fossati) شروع به بازسازی مسجد کردند، در آن زمان عبد المجید اوّل به آنها اجازه داد تا پرونده‌ای از تمامی موزاییکهای تزیینی که پیدا میکردند درست کنند کار دو برادر مهندس شامل بازسازی موزاییکها نمیشد و در نتیجه پس از پیدا کردن آنها و ثبت موجودیّت، کیفیّت و شکل آن دوباره بر روی آن گچ میگرفتند، برادران حتّی دو موزاییک دارای تصویرهای فرشتگان مسیحی در مرکز ساختمان که قبلاً گچ‌گیری نشده بود را پوشش دادند، ساختمان کنونی دارای مجموعاً ۴ قطعه از این تصاویر است که ۲ تا از آنها نقاشی مجدد هستند که برادران فاستی آنها را انجام دادند چرا که تصاویر قبلی کاملاً محو گردیده بودند، در موارد دیگر برادران فاستی طرحهای موزاییکهایی را که صدمه دیده بودند کاملاً به شکل دیگری طراحی نمودند، مدارکی که برادران فاستی از تزیینات موزاییک‌ها ثبت نمودند هم‌اکنون تنها شواهد موجود از تصاویر روی موزاییک هاست که تاریخ دانان معتقدند در زلزله سال ۱۸۹۴ نابود شدند، این شامل موزائیک با طرح عیسی مسیح در گنبد موزاییکی که روی در ورودی بینوایان نصب گردیده بودند، یک تصویر بزرگ صلیبی که تزیین جواهر داشت و تعداد زیادی تصاویر فرشتگان، روحانیون مقدّسین و پدران کلیسا، اکثر تصاویر گمشده بعداً در دو غشاء ساختمان پیدا شدند، برادران فاستی همچنین یک خطابه و ۴ مدالیون عظیم با اسامی محمد و چهار خلیفۀ اوّل اسلام بر روی دیوارها نصب نمودند
ترمیمهای صورت گرفته در قرن ۲۰:
تعداد کثیری موزائیک‌های تزئینی در طول دهۀ ۱۹۳۰ توسط گروهی از افراد مؤسسه بیزانس (Byzantine Institute) به رهبری توماس وایت مور (Thomas Whittemore) کشف گردیدند، این گروه تصمیم گرفتند اجازه دهند تصویر تعدادی صلیب همچنان با گچ پوشیده بماند ولی بقیّۀ موزائیک‌های اصلی را تمیز کردند، ترمیم ایاصوفیا به جهت این که این مکان هم کلیسا و هم مسجد بوده‌ است باعث بروز مشکلات مشخصی میگردد، موزائیک‌های دارای تصاویر پیکرنمای مسیحیت تدریجاً در حال آشکار شدن هستند، اگرچه جهت انجام این امر هنرهای اسلامی تاریخی میباید از بین بروند تنها چاره‌ای که ترمیم کنندگان برگزیده‌اند سعی در یافتن تعادل در بین دو فرهنگ است، بخصوص در رابطه با خوش نویسی‌های اسلامی موجود بر روی گنبد مباحثات بسیار حساسی وجود دارد دال بر اینکه آیا برداشتن پوشش گنبد حاوی این خطبه‌های اسلامی در راستای نشان دادن موزائیک‌های تزئین شده با تصاویر عیسی مسیح، پیشوای روحانی مسیحیان فرزند خدا و ارباب دنیا توجیه پذیر است یا خیر
منارها:
یکی از منارها ساخته شده از آجرهای قرمز است، در حالیکه دیگر ۳ منار موجود از سنگ مرمر سفید ساخته شده‌اند، یکی از این ۳ منار مرمری که از ۲ تای دیگر ظریفتر است، توسط بایزید دوّم بنا شده‌ است و دوتای بزرگتر دیگر در غرب توسط سلیم دوّم بنا گردیده و توسط آرشیتکت عثمانی معمار سنان طراحی گردیده‌اند
نگاهی گذرا به تاریخچه مسجد ایاصوفیه استانبول:
مسجد ایاصوفیه‌ به دستور کنستانتین‌ دوّم امپراطور بیزانس در سال‌ ۳۶۰ میلادی بنا‌ نهاده شد و شهر استانبول که در آن روزگار قسطنطنیه  نام داشت  مرکز امپراتوری بیزانس شناخته میشد و در سال‌ ۴۰۴ میلادی آشوب‌ بزرگى‌ در قسطنطنیه‌ به پا شد که بخشى‌ از ایاصوفیه‌ که در آن زمان هاجیا صوفیا خوانده میشد، در آتش سوخت و از بین رفت و در نتیجه بنای ایاصوفیه در قرن ۶ میلادی دوباره بازسازی و بروی عموم مردم بازگشایی گردید و شما فرهنگ مردم استانبول را با حضور در این مکان دیدنی کاملا حس خواهید کرد، ضمناً در قرن ۱۵ میلادی بعد از چندین سال جنگ میان مسلمانان و امپراتوری بیزانس مسلمانان به فرماندهی سلطان محمد فاتح پادشاه عثمانی به پیروزی رسیدند و توانستند قسطنطنیه را از آن خود کنند و بنابراین قسطنطنیه به مرکز خلافت عثمانیان درآمد و اسلامبول نام گرفت و کلیسای هاجیا سوفیا به مسجد ایاصوفیه بدل شد  با برپایی جمهوری ترکیه به رهبری مصطفی کمال آتاتورک اسلامبول به استانبول تغییر نام پیدا کرد و مسجد ایاصوفیه در دورۀ جدید با عنوان موزه ایاصوفیه شکل جدیدی به خود گرفت

• تالار اپرای سیدنی

یکی از نمادهای عظیم جهان خانۀ اُپرای سیدنی میباشد که جزء میراث جهانی یونسکو و ستارۀ جذاب بندر پر زرق و برق سیدنی به حساب میآید، این ساختمان تحسین‌برانگیز به شکل صدف یا بادبان بر زمینی خشک که اطراف آن را آب احاطه کرده قرار گرفته است، گردش مهیج دریایی گرفتن عکس فوری و آسایش در یکی از رستورانها قدم زدن در محوطۀ بیرونی یا سازماندهی کردن یک گردش و بازدید از این بنای باشکوه که شامل تئاتر، استودیو، اتاقهای نمایش و سالن کنسرت است از فعالیّتهای رایج ساختمان خارق‌العادّه شمرده میشود، Sydney Opera House یکی از متمایزترین بناهای قرن ۲۰ از لحاظ هنر و معماری بشمار میرود که در شهر ساحلی سیدنی و در ایالت نیو سات ولز کشور استرالیا قرار دارد، تالار اپرای شهر سیدنی در حال حاضر یکی از مهمترین اماکن توریستی در کشور استرالیا بشمار میرود، یورن اوتزان آرشیتکت معمار دانمارکی اپرا هاوس شهر سیدنی در سال ۱۹۵۷ به طور غیرمنتظره‌ای برندۀ طراحی اپرا هاوس شد و نهایتاً اپراهاوس در ۲۰ اکتبر ۱۹۷۳ رسماً توسط ملکه الیزابت دوّم گشایش یافت، از لحاظ هنری تالار اپرای سیدنی یکی از مشهورترین اماکن دنیا برای اجرای هنرهای نمایشی میباشد، اپراهاوس شامل ۵ سالن تئاتر، ۵ سالن تمرین نمایش، ۲ سالن اصلی، ۴ رستوران، ۶ بار و تعداد زیادی فروشگاه است، گفتنی است که پوسته حلزونی شکل اپراهاوس شامل یک میلیون و ۵۶ هزار تکه سنگ گرانیت سوئدی میشود، ساخت ساختمان اپرای سیدنی در سال ۱۹۵۹ با ۱۰۰۰۰ کارگر آغاز شد، بام این سازه از ۲۱۹۴ قطعۀ بتونی ساخته شده که وزن تقریبی هر کدام  از آنها ۱۵ تُن میباشد، این بلوکهای بتُنی با بیش از ۱.۰۰۰.۰۰۰ کاشی ساخت سوئد پوشیده شده‌ است، در ساختمان اپرای سیدنی ۶۲۲۵ متر مربع شیشه به کار رفته که به صورت ویژه توسط  کشورفرانسه برای این ساختمان تولید شده ‌است، مساحت کل سازه برابر با ۵۷۹۸ هکتار است، بدین معنی که ۸ هواپیمای بویینگ ۷۴۷ در آن جای میگیرد، اپرای سیدنی سالیانه پذیرای ۱۵۰۰ برنامه اجرایی میباشد و هزاران تور گردشگری از آن بازدید میکنند، ساختمان اپرای سیدنی دارای ۱۰۰۰ اتاق است و هر سال حدود ۱۵۵۰۰ لامپ آن تعویض میشود، در المپیک سال ۲۰۰۰ ساختمان اپرای سیدنی سمبل مورد توجّه المپیک سیدنی بود، اصلی‌ترین سالن اپراکنسرت هال است که ۲۶۷۰ صندلی دارد و بزرگترین اُرگ مکانیکی دنیا که دارای ۱۲۰۰ لوله است در این بنا واقع شده، ساخت اُرگ ۱۰ سال و تنظیم آن ۲ سال به طول انجامید، ارتفاع زیاد سقف کنسرت هال باعث فقدان بازتاب زود هنگام صدا بر روی صحنه میشود که جهت رفع این مشکل ۱۸ حلقه پُلی‌کربنات را به سقف آویزان کردند که به بازتاب صدا کمک میکند، یک پوسته جدا از ساختمان اصلی در شرق قرار دارد که شامل رستوران است، بالکن توسط فضاهای عمومی احاطه شده‌ است، محلهای کوچکتری هم وجود دارند به نام درامّا تئاتر و استودیو اتاق نمایش که بعدها به این کاربری تبدیل شدند و این فضاها زیر کنسرت‌هال قرار گرفته‌اند، اتاقی هم به نام اتاق آتزون است که محلّ اجرای کوچک چند منظوره است و ۲۱۰ نفر ظرفیّت دارد، پلکان ورودی بنا هم فضای انعطاف‌پذیری است که از این فضا میتوان برای اجرای وقایع اجتماعی و فضای باز بزرگ استفاده کرد، سرسرای بزرگ شمالی و سالن پذیرش دید مناسبی به اقیانوس دارند که برای مراسم عروسی و یادبود استفاده میشود، نکتۀ بسیار جالب این است که تمام سنها قابل چرخش هستند، در این بنا از ۶۴۵ کیلومتر سیم استفاده شده ‌است، مصرف برق آن معادل تأمین برق شهری ۲۵۰۰۰ نفری است که توسط ۱۲۰ بخش توزیع تأمین میشود، ۲۶ دستگاه تهویۀ مطبوع دارد که بیش از ۲۸۵۰۰ مترمکعب هوا را با سرعت ۱۹.۵ کیلومتر در ساعت در داخل کانالها میدمد، نورپردازی خانۀ اپرای سیدنی با مشکلات زیادی همراه بود امّا در نهایت با ساخت ماکتهای بیشمار و آزمون خطا به نتیجۀ مطلوب دست یافت

▀ نکات قابل توجه در مورد خانۀ اپرای سیدنی
• مسابقۀ طراحی سالن اپرای سیدنی در سال ۱۹۵۵ برگزار شد و جایزۀ برندۀ مسابقۀ طراحی ۵۰۰۰ پوند بود
• در سال ۱۹۵۶ طرح یورن اوتزان دانمارکی که معمار گمنامی بود از میان ۲۳۲ اثر دیگر انتخاب شد، او در آن هنگام فقط ۳۸ سال داشت و یک معمار نسبتاً جوان بود
• قبل از ساخت اپرا محل مناسبی در سیدنی برای اجراها وجود نداشت
• برآورد هزینۀ ساخت خانه اپرای سیدنی ۷.۰۰۰.۰۰۰ دلار بود امّا ساخت خانۀ اپرای سیدنی ۱۴ سال به طول انجامید و هزینۀ نهایی ساخت آن نیز ۱۴ برابر برآورد اوّلیه معادل ۱۰۲ میلیون دلار شد
• اوتزان در سال ۱۹۶۳ به سیدنی نقل مکان کرد امّا در سال ۱۹۶۶ و پس از تغییر دولت استرالیا را ترک کرد پس از خروج اوتزان از استرالیا تغییرات زیادی در طراحی داخلی ساختمان صورت گرفت، اوتزان در سال ۱۹۹۹ دوباره همکاری خود را با خانۀ اپرای سیدنی به عنوان مشاور طراحی از سر گرفت امّا تنها یک اتاق در این بنا کاملاً مطابق سلیقه او طراحی شد
• در ساخت خانۀ اپرای سیدنی ۱۰.۰۰۰ کارگر همکاری داشتند
• بالاترین نقطۀ خانۀ اپرای سیدنی ۶۷ متر از سطح دریا ارتفاع دارد که برابر با ارتفاع یک ساختمان ۲۲ طبقه است
• خانۀ اپرای سیدنی در سال ۲۰۰۷ در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت

نظرات کاربران درباره استیکر و برچسب دیواری آژانس هواپیمایی ساختمان و سازه های معروف شهرهای گشت و گذار و دیدنی جهان Tourist and Sightseeing Cities of the World Wallstickers کد h1395

ارسال نظر درباره استیکر و برچسب دیواری آژانس هواپیمایی ساختمان و سازه های معروف شهرهای گشت و گذار و دیدنی جهان Tourist and Sightseeing Cities of the World Wallstickers کد h1395

لطفا توجه داشته باشید که ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

نام *

ایمیل *

متن نظر *

ارسال این متن به صورت ایمیل خصوصی به مدیر سایت (سوال یا نظر در مورد محصول)

کد امنیتی *

برچسب های مرتبط با استیکر و برچسب دیواری آژانس هواپیمایی ساختمان و سازه های معروف شهرهای گشت و گذار و دیدنی جهان Tourist and Sightseeing Cities of the World Wallstickers کد h1395